ولادیمیر مایاکوفسکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری, جستجو


ولادیمیر مایاکوفسکی
Mayakovsky 1912.jpg
زمینه فعالیت شاعر, درام‌نویس
ملیت روس
تولد ۱۹ ژوئیه، ۱۸۹۳
روستایی باگداتی, استان کوتائیسی گرجستان
مرگ ۱۴ آوریل، ۱۹۳۰
مسکو , Flag of the Soviet Union.svg اتحاد جماهیر شوروی
سال‌های نویسندگی ۱۹۱۲-۱۹۳۰
سبک نوشتاری فوتوریست (آینده‌گرای) انقلابی


ولادیمیر ولادیمیروویچ مایاکوفسکی (به روسی: Влади́мир Влади́мирович Маяко́вский ) ، ( ژوئیه، ۱۸۹۳ - ۱۴ آوریل، ۱۹۳۰) شاعر درام‌نویس فوتوریست (آینده‌گرای) انقلابی روسی بود.

از ولادیمیر مایاکوفسکی به عنوان یکی از نوابغ هنر شوروی یاد می‌شود.[۱]

زندگی نامه [ویرایش]

ولادیمیر مایاکوفسکی در روستای بگدات (بغداد) در استان کوتائیسی گرجستان در قفقاز متولد شد.

وی در دوران خلاقیت و فعالیت‌های هنری یکی از استادان سبک فوتوریسم بود و همگام با خیزش‌های انقلابی در روسیه رشد یافت و پس از انقلاب بلشویکی روسیه و در دوران حکومت شوروی یکی از نام‌آورترین شاعران عصر خود بود.

این شاعر فوتوریست انقلابی روسی از سن ۱۴ سالگی به عضویت حزب بلشویک درآمد و از سال‌های قبل از انقلاب فعالیت هنری و سیاسی خود را آغاز نمود. وی در شعر روسی وزن، الفاظ، عبارات، تمثیل‌ها و استعارات تازه و بدیع پدید آورد، با دنبال نمودن سبک آینده‌گرایانه آثار خود را خلق می‌نمود ولی به همه اصول این سبک پایبند نبود و روش خاص خود را دنبال می‌کرد.

مایاکوفسکی از اتخاذ هیچ وسیله‌ای برای انتشار افکار و آثار خود باک نداشت و حتی در کوچه‌ها قدم می‌زد و برای مردم شعر می‌خواند. حکایت می‌کنند:

« «در سال‌های جنگی داخلی در روسیه او به جبهه‌های جنگ می‌رفت و در سنگرها اشعار خود را برای سربازان می‌خواند. مردم از اشعار او الهام گرفته، بی مهابا به جنگ می‌شتافتند. او با صدایی رسا و پرجوش و خروش در رادیو آثار خود را می‌خواند و مردم آن اشعار را فورا حفظ می‌کردند...»  »

از سیزده جلد میراث ادبی مایاکوفسکی، دوازده جلد آن بعد از انقلاب به وجود آمده‌است. او ادبیات منظوم و شعر را با واقعیت نزدیک کرده آن را در خدمت نیازمندی‌های معاصر گذاشت و تبدیل به سلاحی برای مبارزه در راستای اهداف خود نمود. مایاکوفسکی از اشعار کلاسیک لذت می‌برد اما بندهٔ آن‌ها نمی‌شد. او می‌گفت: هنر باید با زندگی درآمیخته بشود. یا باید در هم آمیخته شود یا باید نابود بشود.

مایاکوفسکی در سال ۱۹۳۰ به ضرب گلوله در پی بن بستی عاطفی و نیز ممنوع الخروج بودن از خاک شوروی خودکشی کرد. وی پیش از مرگ بر برگه‌ای نگاشت: «برای همه... می‌میرم...».

جسد وی در گورستان بزرگان انقلاب دفن گردید. وی در شوروی بزرگ‌ترین شاعر دورهٔ انقلابی لقب گرفته بود.[نیازمند منبع]

از آثار او که به فارسی ترجمه شده‌است می‌توان به ابر شلوارپوش اشاره کرد.

پانویس [ویرایش]

جستجو در ویکی‌انبار در ویکی‌انبار منابعی در رابطه با ولادیمیر مایاکوفسکی موجود است.

منابع [ویرایش]

  • منم ولادیمیر مایاکوفسکی - مترجم حمید رضا فردوسی - انتشارات جادوان خرد